文／李岳軒
翻譯／趙文肯
Kaoshiung, ang pinakamalaking lungsod sa timog ng Taiwan. Habang parehong internasyonal na daungan at pang-industriya ay nangangailangan ng banyagang manggagawa, sinusundan ng mga alitan na madalas dahil sa pang-aabuso at pananakit sa mga problemang katulad nito, paano na ang mga banyagang mangagawa na nasa mababang posisyon. Sa kabutihang palad, sa ganitong banyagang lupain, mayroong isang grupo ng NGO na malugod na tumutulong sa banyagang mangagawa: ang Stella Maris International Service Center.
Mula sa seamen hangang sa mangagawa ay buong pusong tinutulungan ng grupong ito.
Ang Stella Maris International o Stella Maris International Seamen’s Center, ay itinatag noong 1968AD, sa tulong ni Fr. Jose Donahue.
Ang orihinal na Gawain ng grupong ito ay magbigay ng ligtas na pahingahan para sa mga sundalong dumating dito sa Taiwan. At sa pagbabalik ng mga sundalo sa Estados Unidos. Maraming banyagang seamen ang dumating sa kaoshiung. Sa Kalagitnaan ng 90’s, maraming dayuhang mangagawa ang dumating sa Taiwan, kaya pinalitan nila ang kanilang pangalan , at tinatag ang isang proteksyon para sa mga banyagang manggagawa.
Sinabi ni Fan Xuan Ying na mabilis bumigkas ng Intsik, isang tagapayo mula sa Vietnam. ”Ang mga banyagang mangagawang dumadating sa aming sentro ay nahahati sa dalawang kategorya. 1. Sa pamamagitan ng Counsil of Labor Affairs, ang mga taong ito ay naghihintay ng pagbabago ng trabaho. 2. Mga biktima ng pang-aabuso ng employer o may pinsala sa katawan, mga wala nang ibang matakbuhan at tumakas sa kanilang employer. Hindi pareparehas ang mga oras ng pagtuloy ng mga banyagang mangagawa na tumutuloy dito. Ang mga manggagawa na naghihintay”ng bagong employer o naghahandang bumalik sa kanilang bansa ay mananatili lamang ng isa o dalawang araw. Ang kaso ng mga alitan sa pag-gawa, pagpapahamak, pagbagsak ng kumpanya, pagmamaltrato, human trafficking, napinsala sa trabaho at iba pa, ay maaring manatili ng hanggang isang taon. Sa mga oras na nananatili sila sa sentrong ito, ang mga banyagang manggagawa ay protektado ng batas.
Para sa mga mangagawa na nangangailangang maghanap ng trabaho, gumagamit ang grupong ito ng ibat-ibang paraan para makatulong sa paghahanap ng isang bagong employer. Ang sabi ni Fan Xuan Ying ” aayusin namin upang magkaroon ng pagkakataong magtagpo at mag-usap ang mga employer at ang mga banyagang manggagawa.” At tanging kapag nagkasundo ang magkabilang panig bago pinapayagan magtrabaho ang mga manggagawa.
(Ang mga tumatakas o lumalayas na manggagawa na mula sa grupong ito ay nasa mababang sahod) at may naipon na mataas na reputasyon sa mga nakaraang taon. May mga ilang employer na direktang nakikipag-ugnayan sa sentrong ito.
Dahil sa walang limitasyon sa nasyonalidad ang tinatangap ng grupong ito, maraming kultura, wika, relihiyon, pandiyetang gawi. Tampuhan at hindi pagkakasundo ay tiyak na mangyayari. Kung paano pagkaisahin ang mga banyagang manggagawa na galing sa ibat ibang bansa, isa ito sa mga problema ng mga tagapagpayo. “Minsan kahit sa tanghalian ay nagkakaroon ng tampuhan dahil sa pagkakaiba ng panglasa” parang bilang yaya ng mga banyagang mangagawa ang trabaho ni Fan Xuan Ying, dahil kailangan nyang makinig sa tinig ng mga indibidwal na mangagawa. “minsan natatakot ako, dahil baka sabihin nila na mas tinutulungan ko ang mga taga Vietnam, o baka ang akala nila may nakakakuha ng espesyal na pangangalaga” nagbibirong sinabi ni Fan Xuan Ying habang tumatawa.
Ang lahat ng banyagang manggagawa na nananatili dito sa sentrong ito ay mga walang pagsasala sa batas. Kaya lamang pinipilit naming na gumising sila sa tamang oras at dapat silang tumulong sa mga simpleng trabaho, katulad ng paghahanda ng pagkain atbp. Malaya silang lumabas pasok sa mga sentro: at tanging mga nasa panganib at nasaktan na mangagawa ang hindi pinapayagang lumabas hangga’t maaari.
Upang maprotektahan ang kanilang personal na kaligtasan. Pero natatakot ang mga tagapayo na mainip ang mga manggagawa, kaya naghahanda sila ng barbecue, outing, talent shows at iba pang gawain, para sa kanilang pisikal at mental na relaxation, minsan meron din silang social networking. Natatawang sinabi ni Fan Xuan Ying “ang akala ng karamihan, ang mga banyagang manggagawa ay maari lamang gumawa ng mababang uri ng trabaho. Sa katunayan , marami sa kanila ay may talent sa musika, sining, literature atbp.” At ginamit nila ang mga personal na karanasan para gumawa ng isang teatro, ang mga nanunood ay naluha sa pagkatapos ng kanilang teatro.
Ang pagsisikap ay hindi panghihinayangan.
si Fan Xuan Ying ay isang College graduate sa Vietnam, nakilala niya ang kaniyang asawa nang siya ay nagtatrabaho sa kumpanya ng langis sa kanilang bansa. Dahil mahusay siya sa wikang Intsik, nagtrabaho siya bilang isang broker sa ahensya ng mga banyagang manggagawa. Umalis siya sa kumpanya at lumipat sa Stella Maris international, dahil hindi sya sumasang-ayon sa patakaran at gawain ng kumpanya. Katulad siya ng mga misyonero sa lupaing ito, dedikadong tumulong sa mga nangangailangan 24/7.ang sabi nya “bawat isang dayuhang manggagawa ay merong kaibig-ibig na katauhan, kaya ang pagtulong sa kanila, pag wala silang ibang matatakbuhan, ang mas kasiya-siya ko sa trabahong ito”
Pag bumisita ka sa boarding house ng grupong ito. Makikita mo na ang gusali mismo ay luma, maraming bitak sa pader, walang masyadong lugar para gumalaw. Ngunit sa nakaraang dekada naging tuluyan ito ng isang libo at pitong daan na banyagang manggagawa na walang matuluyan. Ang pader sa ikalawang palapag ay puno ng sinulat na utang na loob at kalungkutang pinagpasa-pasahan ng mga banyagang manggagawa na tumuloy dito. Ang Stella Maris International ang kanilang bahay sa lupaing banyaga na hindi nila kailan man malilimutan.
南台灣第一大城高雄市，同時兼具國際商港及工業區的性質，對於外籍勞工的需求更勝他處，隨之而來的就是時有所聞的勞資糾紛與傷害虐待；一旦發生這類問題，人生地不熟的外勞時常居於弱勢地位。幸虧在這異鄉港都，尚有一股來自NGO的力量願意伸出援手：海星國際服務中心。
從船員到勞工 關懷之心始終如一
海星國際服務中心原名海星海員服務中心，由美籍神父約翰‧唐納胡（Fr. Joseph Donahue）於西元1968年創立。原是提供當時在台美軍一個安全的休憩場所，之後隨著美軍返國，轉而服務高雄港的外籍船員。90年代中期外籍勞工大量來台，中心經過改名及轉型後，成為收容外籍勞工的庇護所。
講的一口流利中文、來自越南的輔導管理員范玄英說，來到中心的外勞分為兩類，一類是由勞委會委託、在此等待轉換雇主；另一類則為遭受雇主虐待或傷害、求助無門而自行脫逃前來。外勞在此居留的時間不一，若單純轉換雇主或等待回國，大多僅停留1至2天；若為勞資糾紛、惡性倒閉、不當對待、人口販運、工作傷害等情況，則留居較久，甚至長達1年。在留居的時間內，所有外勞都能獲得法律及安全上的庇護。
對於尚有求職需求的外勞，中心會透過各種管道幫忙尋找新雇主。范玄英強調，她們都會安排雇主與外勞見面會談，雙方點頭才讓其前往工作。「從中心介紹出去的外勞，逃跑率都很低。」或許是這幾年累積的「口碑」不錯，部份雇主甚至會直接來中心洽詢。
來自四方 宿舍宛如小聯合國
由於中心收容的外勞不限國籍，各國文化、語言、信仰、飲食習慣不同，難免產生衝突；而如何讓各國外勞能和睦相處，輔導員們傷透腦筋。「有時連午餐的口味不合都會產生口角。」范玄英就像這群外勞的保姆，必須個別傾聽他們的聲音。「甚至怕他們說我偏袒越南人，還得特別照顧其他國家的外勞。」她笑著說。
留居在此的外勞都是無罪之身，因此僅要求他們在規定的時間起床，以及做些如準備三餐等簡單工作，其餘時間皆可自由進出中心；唯有部份曾受到傷害性對待的外勞，為保護其人身安全，才會要求儘量不要外出。但也怕這些外勞在中心裡「悶」太久，每逢星期六會安排烤肉、出遊、才藝表演等活動調劑身心，彼此聯誼。范玄英笑說，一般人對外勞的刻板印象是只能做粗活，其實許多人在音樂、美術、文學等方面都頗具天份，「甚至有外勞把親身經歷化為戲劇演出，台下觀眾看完後眼眶都是紅的。」
落戶寶島 奉獻心力終不悔
本身在越南擁有高學歷的范玄英，於故鄉的石油公司工作時，結識台籍丈夫而嫁來寶島。由於中文能力不錯，她早年曾任職於外勞仲介公司，後因不認同公司作法而離職，轉而來到海星國際服務中心。如同在這塊土地上的傳教士一般，她也奉獻無數時間與精力在弱勢族群上。「每一位外勞都有可愛的地方，能夠在他們最無助的時候幫助他們，是我喜歡這份工作的原因。」
實地走訪中心內部發現，建物本身老舊，多處牆壁產生龜裂，活動空間也略顯不足，但這處簡陋的庇護所，卻在近十年來收留了1千7百位無家可歸的徬徨外勞，二樓活動空間的牆壁，寫滿過客們的感謝與不捨之情。或許不是富麗堂皇，然而對許多外勞而言，海星是他們一輩子難忘的異鄉避風港。
Stella Maris International Service Center
財團法人天主教社會慈善福利基金會
附設天主教海星國際服務中心
附設天主教海星國際服務中心
Tel：07-5331840 / 07-5213976
Fax：07-5322209
Add：高雄市803鹽埕區瀨南街37號 No.37, Lainan St., Yancheng Dist., Kaohsiung City 803
Fax：07-5322209
Add：高雄市803鹽埕區瀨南街37號 No.37, Lainan St., Yancheng Dist., Kaohsiung City 803
0 意見:
張貼留言